Νοναπεπτίδιο-1

Λειτουργία του Νοναπεπτιδίου-1

Το νοναπεπτίδιο-1 , που ονομάζεται επίσης Melanostatine™ 5, είναι ένα πεπτίδιο καταλληλότητας που αναπτύχθηκε αρχικά για τις αντιμικροβιακές του δράσεις. Έρευνα σε ζώα αποκάλυψε, ωστόσο, ότι το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να αναστείλει τη σύνθεση μελανίνης, γεγονός που το καθιστά ενδιαφέρον για τη θεραπεία ορισμένων δερματικών παθήσεων. Ζωικά μοντέλα προτείνουν ότι το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να μειώσει τη σύνθεση της μελανίνης και να βοηθήσει στη μείωση της μελάγχρωσης του δέρματος σε σημαντικό βαθμό.

  Το νοναπεπτίδιο-1 απομονώθηκε αρχικά από τη ζύμη Streptomyces clavifer, αλλά τώρα παράγεται συνθετικά μέσω ανασυνδυασμένης γενετικής τεχνολογίας. Αναπτύχθηκε αρχικά για τις αντιμικροβιακές δραστηριότητές του, αλλά έκτοτε βρέθηκε ότι είναι ισχυρός αναστολέας του σχηματισμού μελανίνης σε εργαστηριακές μελέτες των κυττάρων ζύμης και μελανώματος (καρκίνος του δέρματος). Το νοναπεπτίδιο-1 αποτελείται από τα αμινοξέα αργινίνη-λυσίνη-μεθειονίνη-φαινυλαλανίνη-προλίνη-τρυπτοφάνη-βαλίνη.

  Έρευνες σε μύκητες δείχνουν ότι το εννεαπεπτίδιο-1, σε συγκέντρωση 200 ug/mL, είναι ικανό να αναστέλλει πλήρως τη σύνθεση της μελανίνης2. Οι μύκητες χρησιμοποιούνται στη συγκεκριμένη έρευνα επειδή προσεγγίζουν περισσότερο τις συνθήκες στα ανθρώπινα κύτταρα, αλλά απαιτούν λιγότερους πόρους από τα ζωικά μοντέλα. Έρευνα σε ζωικά μοντέλα δείχνει ότι το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη μελάγχρωση, μετά από μία μόνο εφαρμογή, για έως και 28 ημέρες κάθε φορά[5]. Σε συγκέντρωση 100 micromolar, το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να αναστείλει το 25-35% της δραστηριότητας τυροσινάσης σε ζωικά μοντέλα και μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα των μελανοκυττάρων σε μελανίνη κατά 27-43%.

  Το νοναπεπτίδιο-1 είναι πρωταρχικού ερευνητικού ενδιαφέροντος για την ικανότητά του να μειώνει την υπερμελάγχρωση αναστέλλοντας τη δράση της τυροσινάσης στα κύτταρα που παράγουν μελανίνη. Η ικανότητα ρύθμισης της παραγωγής μελανίνης έχει πιθανή εφαρμογή σε διάφορες καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της φωτοφθοράς του δέρματος.

Η έρευνα προτείνει επίσης ότι το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να παίζει ρόλο στο κεντρικό νευρικό σύστημα όπου μπορεί να δρα τόσο στους ντοπαμινεργικούς υποδοχείς όσο και στους υποδοχείς οπιοειδών για να τροποποιήσει τη σηματοδότηση του πόνου καθώς και τη συμπεριφορά. Μελέτες σε ποντίκια υποστηρίζουν την ιδέα ότι το εννεαπεπτίδιο-1 μπορεί να έχει κεντρικές δράσεις που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τον πόνο.